De heftige jaren

Waarschijnlijk ga je ook wel weer eens weg
Dat kan niet anders want zo gaat het haast altijd
Maar zelfs wanneer je bij me weggaat
Ben ik jou niet kwijt
Want jij laat sporen in me na
En als je mij misschien allang vergeten bent
Dan zit ik hier en zie de zon die opkomt
En bedenk hoe vreemd het is dat ik nog steeds besta
Na jou
Na jou zal alles anders zijn
De vreugde en de pijn
Zijn niet zo hevihg meer als toen we samen waren
En in gedachten noem ik alles tot aan toen
De heftige jaren

Je weet, jij was de eerste niet maar jij
Zou best wat mij betreft de laatste mogen zijn
Al was 't alleen maar om niet nog een keer het chagerijn
Van eenzaamheid te ondergaan
Ik weet het wel, dat is misschien geen fraai motief
Vergeef me maar, het was maar een gedachte
En toch denk ik daar wel vaker aan, hoe of 't zal zijn
Na jou
Na jou komt er misschien wel weer
Een ander, maar nooit meer
Met jouw geheimen, ogen, handen en gebaren
Jij gaf het mooiste dat ik ooit gekregen heb:
De heftige jaren