Juf Larissa
Liefde was nog niet volwassen
Jongens deden daar niet aan
Die deden wie het verst kon plassen
Wijdbeens zie ik ons nog staan
Fluitend langs de lindenlaan
Liefde was iets stoms van meiden
Die keken er heel slaperig bij
Slappe giechels op een rij
En ik die op een wiel kon rijden
Fietste steigerend voorbij
Er was niets leuk of lief aan mij
Als zij niet op lange benen
Voor de klas was komen staan
Als de oude Juf niet was verdwenen
Dan had liefde nooit bestaan
Maar het bestond en droeg haar naam
Juf Larissa Juf Larissa vroeg
De klas om een ogenblik
En ik de gek die lomp en luid was
Niemand was zo stil als ik
Juf Larissa Juf Larissa gaf me
Na school bijles dus
Ik de gek die niets kon leren
Leerde te dromen van een kus
Liefde was nog niet volwassen
Het stond smachtend op het plein
Niets kon mij later zo verrassen
Als dit gevoel van zoet pijn
Voor Juf Larissa Juf Larissa
Die de mijne nooit kon zijn
Nu na veertig vijftig jaren
Zoek ik nog steeds naar dat gevoel
De eerste liefde is de ware
Al komt daarna nog een heleboel
Kind je weet wat ik bedoel