Φονικό

Του πόντου κλαίνε τα βουνά
Η πάφρα κι η σαμψούντα νεπιέν ότκαγια
Θρηνώ κι εγώ τον π' έχασα
Το δάκρυ μου φαρμάκι νεπιέν ότκαγια

Χλωμή αυγή του ότκαγια
Σαρανταπληγιασμένη νεπιέν ότκαγια
Να μην τα λιάσεισ μη τα δεισ
Κορμιά βασανισμένα νεπιέν ότκαγια

Και σμίγουνε τα δάκρυτα
Καβάλα το ‘να στ' άλλο νεπιέν ότκαγια
Ψηλώνουνε ψηλώνουνε
Τον ήλιο τριγυρίζουν νεπιέν ότκαγια

Χλωμή αυγή του ότκαγια
Σαρανταπληγιασμένη νεπιέν ότκαγια
Να μην τα λιάσεισ μη τα δεισ
Κορμιά βασανισμένα νεπιέν ότκαγια

Κι εκεί χυμάνε πάνω τουσ
Ορμάνε να τον σβήσουν νεπιέν ότκαγια
Που από ψηλά το φονικό
Χωρίσ ντροπή κοιτούσε νεπιέν ότκαγια

Χλωμή αυγή του ότκαγια
Σαρανταπληγιασμένη νεπιέν ότκαγια
Να μην τα λιάσεισ μη τα δεισ
Κορμιά βασανισμένα νεπιέν ότκαγια