เพ้อ
ITTIPONG KRIDAKORN NA AYUDHAYA
เพ้อ หากฉันมีแต่เธอ
และสองเราคงเพ้อ
หากฟ้าลืมสว่าง
ท่ามกลางโขดหินโพ้นทะเลดำ
เธอผู้แสนงามเพียงเธอ
แผ่วพริ้วกายกลิ่นเธอ
อ่อนหวานละมุนจนเพ้อ
เปลี่ยนแปลงความรักทั้งสองรวมกัน
เปล่าเปลือยลงน้ำเย็นฉ่ำ
คืนนี้มีแต่หมู่ดาว
กลาดเกลื่อนกระพริบพร่างพราว
มีแต่เราสอง
กอดเธอไว้ลืมตามองสิ่งที่สวยงาม
เราล่องลอยดั่งความฝัน
จนสุดขอบฟ้าราตรี
เกยหาดทรายขาว
ห่างไกลโพ้นกลางทะเล
ตราบนานแสนนาน
เพ้อ หากฉันมีแต่เธอ
และสองเราคงเพ้อ
หากฟ้าลืมสว่าง
ท่ามกลางโขดหินโพ้นทะเลดำ
เธอผู้แสนงามเพียงเธอ
แผ่วพริ้วกายกลิ่นเธอ
อ่อนหวานละมุนจนเพ้อ
เปลี่ยนแปลงความรักทั้งสองรวมกัน
เปล่าเปลือยลงน้ำเย็นฉ่ำ
คืนนี้มีแต่หมู่ดาว
กลาดเกลื่อนกระพริบพร่างพราว
มีแต่เราสอง
กอดเธอไว้ลืมตามองสิ่งที่สวยงาม
เราล่องลอยดั่งความฝัน
จนสุดขอบฟ้าราตรี
เกยหาดทรายขาว
ห่างไกลโพ้นกลางทะเล
ตราบแสนนาน โอ้