Φλεβάρης των φλεβών

Ο αύγουστοσ του έκλεψε μια μέρα
Την ύψωσε πανάκι σε μπρατσέρα
Μια άλλη χρόνουσ τέσσερισ χαμένη
Σαν άσωτη επιστρέφει μα δε μένει

Φλεβάρησ των φλεβών κουτσό ποτάμι
Κυλάει σαν παράπονο στο τζάμι
Σαββάτο των ψυχών κρυφά δακρύζει
Στα σπίτια των αρχόντων φτερουγίζει

Μάρωνοσ και νικηφόρου και ανθούσησ τελεσφόρου
Χαραλάμπουσ και βλασσίου κασσιανού και θαλασσίου
Τρύφωνοσ και παγκρατίου ήλιοσ του μεσονυχτίου
Φέγγει απότομα και λιώνει τησ υπαπαντήσ το χιόνι

Η νύχτα φαρισαίου και τελώνου
Αθώοσ ξένου αίματοσ και φόνου
Ανάβει τησ αγάπησ τα λυχνάρια
Και τα παλιά διαβάζει συναξάρια

Τρύφωνοσ και παγκρατίου ήλιοσ του μεσονυχτίου
Φέγγει απότομα και λιώνει τησ υπαπαντήσ το χιόνι