Aan Uw tafel (737)

[Verse 1]
U nodigt mij aan tafel
Om dicht bij U te zijn
Te proeven van het leven
Dat U deelt door brood en wijn
U leidt mij in de stilte
Ik volg U met ontzag
Een plaats van rust
Waar ik U ontmoeten mag

[Verse 2]
U ziet mijn hart en leven
De onrust die verwart
Mijn onbesproken vragen
Die er leven in mijn hart
U kent al mijn gedachten
Verbergen kan niet meer
In vertrouwen leg ik
Alles voor U neer

[Verse 3]
De beker in Uw handen
Neem ik vol liefde aan
Uit handen die verwond zijn
Waarin de tekens staan
Geen woorden meer van oordeel
Genade onverdiend
Die aan tafel wordt geproefd
En wordt gezien

[Verse 4]
U deelt met mij de maaltijd
Reikt mij verzoening aan
Uw liefde is nog groter
Dan de schuld die is voldaan
U toont mij Uw genade
Die werkzaam is in mij
Door de kracht van Uw genade
Ben ik vrij!