Βοριάς

Χωρίσαμε κι ακόμα σ' αγαπώ
Βυθίζομαι στη σκέψη τη δικιά σου
Ήρθε η ώρα να παραδεχτώ
Πωσ είμαι ζωντανόσ μόνο κοντά σου

Στουσ τέσσερισ ανέμουσ με πετάσ
Τα όνειρα που χτίσαμε γκρεμίζεισ
Σαν φύλλα που τα παίρνει ο βοριάσ
Με τόση ευκολία τα σκορπίζεισ

Δεν έχω το κουράγιο να σε δω
Τη δύναμη συγγνώμη να ζητήσω
Μακάρι να ερχόσουνα εδώ
Στα χέρια μου για πάντα να σε κλείσω

Στουσ τέσσερισ ανέμουσ με πετάσ
Τα όνειρα που χτίσαμε γκρεμίζεισ
Σαν φύλλα που τα παίρνει ο βοριάσ
Με τόση ευκολία τα σκορπίζεισ