Matia Farmakeri

Χαμένοσ στουσ δρόμουσ θέλω εσένα να σκεφτώ
Μα δεν μου έχει μείνει πια μυαλό
Μετράω τουσ χρόνουσ τρέχω παγώνω τισ στιγμέσ
Να μην μου φύγουν όσο κι αν δεν θεσ

Ματιά φαρμακερή συχνάζεισ όπου βρίσκεισ ενοχή
Στα μέρη αυτά που κάναμε αρχή και μια ευχή
Ματιά που στάζεισ αίμα κι απειλή

Δεν ξέρω του νόμουσ
Στισ παραβάσεισ μέσα ζω
Μα ξέρω πωσ εσένα αγαπώ
Μετράω τουσ τόνουσ την πίκρα δεν την εξηγώ
Δεν άλλαξα όσο κι αν λεσ εγώ