Τα καράβια μου καίω [Isos]
Από πείσμα και τρέλα θα ζω
Σε τούτη τη χώρα
Ώσπου να 'βρω νερό
Γιατί ανήκω εδώ
Τα καράβια μου καίω
Τα καράβια μου καίω τα καίω
Δε θα πάω πουθενά
Μπροσ στα πόδια σου κλαίω
Μη μ'αφήσεισ σου λέω σου λέω
Να σ'αφήσω ξανά
Κι ασ μη μου 'χεισ χαρίσει ποτέ
Ένα χάδι ωσ τώρα
Πάντα εδώ θα γυρνώ
Από πείσμα και τρέλα θα ζω
Σε τούτη τη χώρα
Ώσπου να 'βρω νερό
Γιατί ανήκω εδώ
Τα παιδιά στην κερκίδα
Είναι η μόνη σου ελπίδα ελπίδα
Πρωινόσ ουρανόσ
Σταυρωμένη πατρίδα
Μεσ στα μάτια σου είδα αχ είδα
Τησ ανάστασησ φωσ
Κι ασ μη μου 'χεισ χαρίσει ποτέ
Ένα χάδι ωσ τώρα
Πάντα εδώ θα γυρνώ
Από πείσμα και τρέλα θα ζω
Σε τούτη τη χώρα
Ώσπου να 'βρω νερό
Γιατί ανήκω εδώ
Όποιοσ σε δει
Για μια στιγμή
Δίχωσ του πένθουσ
Το μαύρο μανδύα
Θα 'σαι εσύ
Θεά γυμνή
Η αμαρτία του
Κι η τιμωρία
Σαν οπτασία
Για μια ζωή
Κι ασ μη μου 'χεισ χαρίσει ποτέ
Ένα χάδι ωσ τώρα
Πάντα εδώ θα γυρνώ
Από πείσμα και τρέλα θα ζω
Στην έρημη χώρα
Ώσπου να 'βρω νερό
Γιατί ανήκω εδώ