Επαρχία

Στάλα στάλα το νεράκι
Σου το δίνουν το φαρμάκι
Αχ μανούλα μου επαρχία
Μια ζωή πικρή θητεία
Στο περίμενε στο ζόρι
Σε δουλεύουν οι μαστόροι

Μ' ένα παραπαίδι μοιάζεισ
Απ' τη γρίλια σαν κοιτάζεισ
Ό, τι σου χτυπάει στο μάτι
Κι αν μπορείσ να κλέψεισ κάτι
Μα η αθήνα δε χαρίζει
Κι η ευρώπη φοβερίζει

Μαύρη η νύχτα στα βουνά σου
Μαύρη και στα πεδινά σου
Τι κι αν άλλαξαν τα ήθη
Με το ίδιο παραμύθι
Νανουρίζεισ τα παιδιά σου
Μέσα στη φτωχιά αγκαλιά σου

Μεσ στουσ αδειανούσ σου δρόμουσ
Βόλτεσ μασ γυρνάσ
Τα μισά απ' όσα τάζουν
Να ‘τανε για μασ
Τησ πρωτεύουσασ τα τείχη
Θα τα σκάβεισ με το νύχι