Toses Meres, Toses Nihtes

Δεν περνάει πάλι η ώρα
Τι να κάνεις άραγε τώρα
Μοναξιά μου έχεις γίνει
Κι ούτε μια στιγμή δε το είχα έτσι φανταστεί

Τόσες μέρες τόσες νύχτες
Δε μιλήσαμε δεν ήρθες
Σκέψη είσαι στο μυαλό μου
Και ανησυχώ
Πώς μου λείπεις πώς σε θέλω
Πόσο πια θα περιμένω
Τόσες μέρες τόσες νύχτες έχω να σε δω

Δεν περνάει πάλι ο χρόνος
Η καρδιά μου έρημος δρόμος
Πού να είσαι με ρωτάει
Μα τι να της πω
Τι να νιώσω πώς να αισθανθώ