Atlas Sırtında Yaşam

[Verse 1]
İçimdeki bu sesin peşinden koşan deliyim
Totem ve Tabuların bilinmeyen ilk diliyim
Rafların dibinde biriken toz tanesi
Emin olun odamdaki bitmiyordu çaresi
Yani sen olmasanda olurdu demekten
Der ki bu sorun benim için erk sanatla dik duramaz
Zihnimdeki bilinmeyen adil olup susamaz
İstemez meşki hayatımsa eksi
Bir anlamda varlığıyla canlandırıyor devr-i
Alemin içindeyim Verne bile bulamaz
Hakikatın talebini hayallere sunamaz
Yakamoz görüp avutmalar sendromuyla
Bu yerkürede açlığının tanımıdır aşk
Tek hissedilen emin olun acı ya da mat
Sadeliğe sığınmak mı ? Bunu bana sorma

[Nakarat]
Hisset dünya dönmesede sen yine
Atlas sırtında yaşama denk günler

[Verse 2]
Milgramın moderniyim kinin adı Hatred'im
Bu dünyadaki her canlıya kustuğunuz nefretim
Kalanların yeryüzünde haykırışı ve hasreti
Dinmesede yırtıyordu içindeki terk Hamlet'i
Planlı halim için hayata sunmayı
Düşünmek nadir olan aynı sanat aynı sus payı
Ve söyleniyim Sisyphos'un
Polisiyim ilk çağların
Demokrasi kadar yavan
Bilinmeyen kutsalların
Uzantı yarattığım karakterin fii halleri
Utanmak kadar hain hissettiğim senceleri
Definedin gerçeklerime susturun bu sirenleri
Benliğime kaybolan bu perde oyunu densizleri
Ne ala delirmeden yazmaktayım halen
Sahilde Kafka bir yanımda çizilmekte meyle
Bu rüzgar gibi hırçın ve bitmemeli ani
Resmettiğimiz gelecekte ölüler hep fani