คนชื่อเดือน
เดือนเห็นเดือน
เคลื่อนคล้อยลอยล่น
แอบบังเมฆมิดมืดมน
จะไกลพ้นเหมือนคนชื่อเดือน
จงไปดี
น้ำตาอย่ามีไหลเปื้อน
ได้ไปเป็นแม่ศรีเรือน
ของคนกรุงเทพที่มีเงินถม
เดือนเห็นเดือน
เคลือนคล้อยลอยเลื่อน
เหมือนคนรักข้าชื่อเดือน
จะลางเลือนด้วยใจขื่นขม
ข้าขาดเงิน
ขาดทองจึงต้องหมองตรม
คนอื่นเขามีเงินถม
รักจึงล่มเหมือนน้ำท่วมนา
เดือนก่อนเดือนทอแสงนวลใย
เดี๋ยวนี้เดือนคล้อยลอยไป
เปรียบได้ไหมกับเธอกานดา
เจ้าโชคดี ข้านี้เลยโชกน้ำตา
ไปเป็นหงส์ อย่าลืมดงกา
สำเนียงกากา อย่าลืม อย่าลืม
เดือนเห็นเดือน
เคลื่อนคล้อยลอยต่ำ
ความมืดเริ่มมาครอบงำ
เหมือนความช้ำ
หม่นหมองเศร้าซึม
เดือนจะลา
ลับไปด้วยใจแสนปลื้ม
ตรงข้ามข้าเศร้าเหงาซึม
สุดลืมคนรักชื่อเดือน
เดือนก่อนเดือนทอแสงนวลใย
เดี๋ยวนี้เดือนคล้อยลอยไป
เปรียบได้ไหมกับเธอกานดา
เจ้าโชคดี ข้านี้เลยโชกน้ำตา
ไปเป็นหงส์ อย่าลืมดงกา
สำเนียงกากา อย่าลืม อย่าลืม
เดือนเห็นเดือน
เคลื่อนคล้อยลอยต่ำ
ความมืดเริ่มมาครอบงำ
เหมือนความช้ำ
หม่นหมองเศร้าซึม
เดือนจะลา
ลับไปด้วยใจแสนปลื้ม
ตรงข้ามข้าเศร้าเหงาซึม
สุดลืมคนรักชื่อเดือน