Ξενώνας από πέτρα

Ξενώνασ από πέτρα με τα χρώματα του δειλινού
Δωμάτια με βαριέσ βελούδινεσ κουρτίνεσ και καθρέφτεσ
Ατέλειωτοι διάδρομοι σαν τουσ λαβύρινθουσ του νου
Και γύρω τοίχοσ για τουσ άγριουσ φονιάδεσ και τουσ κλέφτεσ

Ατάραχα σαν τότε που τ' αφήσαμε και σιωπηλά
Ειν' όλα εδώ κι ακολουθούν τισ σκέψεισ και τα βήματά μασ
Σαν ιστορία μακρινή που βλέπουν τώρα να κατρακυλά
Σ' ένα ποτάμι που δε φέρνει πίσω τα όνειρά μασ

Ξενώνασ από πέτρα μα στάσου εδώ και μέτρα
Τισ ανταρσίεσ των σφυγμών τισ αναστάσεισ των στιγμών
Σταμάτα για ν' ακούσεισ φωνέσ απ' τισ αισθήσεισ
Και των θαυμάτων την ηχώ σ ένα κρεβάτι μοναχό

Ξενώνασ από πετρά με το φωσ ενόσ δειλού κεριού
Να σκύβει να φιλάει το βράδυ στο πλευτό μου το κορμί σου
Ταξίδι να το παίρνει σε κοιλάδα καλοκαιριού
Εκεί που πάνε τ' όνειρα τα πάθη τουσ να κυνηγήσουν