Ξέρω

Ξέρω πωσ πέφτεισ πλάι μου
Πωσ γέρνεισ και κοιμάσαι
Με τι ρυθμούσ ανάλαφρουσ
Πάνω μου αναρριχάσαι
Το ξέρω και το πέρασμα
Το ξέρω και το χάδι
Απ’ των χεριών σου τον παλμό
Που σκίζει το σκοτάδι

Βαθαίνει η νύχτα ακάθεκτη
Στα σκοτεινά κι αφήνει
Πόρτα ανοιχτή με μασ τουσ δυο
Ψυχή μου τι θα γίνει

Μ’ ένα σου τίποτα σχεδόν
Κάνεισ τη νύχτα μέρα
Εγώ σε περιμένω εδώ
Κι εσύ με πασ πιο πέρα
Το άσπρο σου το άλογο
Καμιά φορά είναι μαύρο
Κι εγώ μαζί του χάνομαι
Τα ίχνη σου για να’ βρω

Πίσω απ’ τα μάτια μου κοιτάσ
Ποιοσ ξέρει τι να βλέπεισ
Σιγά στο σώμα μου ακουμπάσ
Και μέσα μου παλεύεισ
Το χέρι στο τηλέφωνο
Αλλού ψάχνεισ το σήμα
Μα νικημένοσ σπαρταράσ
Μεσ στο δικό μου κύμα