Το καθέκαστον πουλί

Παρεξήγηση σου λέω παρεξήγηση μεγάλη
Να ζορίζεσαι εσύ και να φταίνε πάντα οι άλλοι

Από όπου κι αν το δεισ όπωσ και να τι πιάσεισ
Είναι πολύ αμφίβολο το αν θα ησυχάσεισ

Εκεί που τα' χεισ όλα μιλάσ και βαυκαλίζεσαι
Εκεί την τρωσ τη φόλα και πέφτεισ και τσακίζεσαι

Ο κόσμοσ είναι ψέμα αλήθεια σου μιλώ
Πληρώνεισ με το αίμα ξυπνάσ με το στανιό

Ο κόσμοσ είναι θέμα για όνειρο ακριβό
Κι αν δεν το κυνηγήσεισ θα πέσει στο κενό

Εσύ κρύβεισ το διαμάντι κι άλλοσ δείχνει το στοιχειό
Κι άλλοσ το μαργαριτάρι το κρεμάει στο λαιμό

Αφού βιάζεσαι μην τρέχεισ κάτσε να ξεκουραστείσ
Έχει ο κόσμοσ κι άλλη όψη άμα θέλεισ να τη δεισ

Ένασ τρέχει να προλάβει κι άλλοσ φτάνει αραχτόσ
Τι σου είναι κι όμωσ να το το συμπέρασμα καθώσ

Το καθέκαστον πουλί αρμοδίωσ κελαηδεί
Και δε μοιάζει με κανένα είμαστε όλα ένα κι ένα
Στη ζωή πάμε χώρια και μαζί

Όλοι περπατάμε μια πορεία μεσ στο κρύο
Απλά άλλοσ ξεκινάει το πρωί κι άλλοσ στισ δύο
Δεν αναρωτήθηκα ποτέ τι ρόλο παίζει
Αφού κάποια στιγμή είν' όλοι γύρω απ' το τραπέζι
Όλοι έχουν άποψη και γνώμη ειδική
Όλοι κρύβουν μέσα τουσ έναν προπονητή
Που αγανακτεί και θέλει να τα πει καιρό
Αλλά κρατιέται μη διακόψει το μικρό πρωθυπουργό

Δεν τον νοιάζει δεν τον μέλει κι εσύ κάθεσαι και κλαισ
Μια καρδιά που στάζει μέλι κι άλλη πίκρεσ κι ενοχέσ

Κατά δύναμη πηγαίνω κι αν δε δύναμαι λυγώ
Ώρεσ ώρεσ δε σ' αντέχω κι όμωσ πόσο σ' αγαπώ

Έχει ο καθένασ μια γνώμη να πει
Και ψάχνει σε κάποιο κλαρί να ανεβεί
Σου λέω άλλα κι άλλα μου λεσ εσύ
Δωσ' μου ρεφρέν ξανά ρεφρέν
Δωσ' μου ξανά απ' την αρχή