Έρημος

Η έρημοσ που απλώνεται μπροστά μου
Ίσωσ και να’ ναι κάποιοσ κήποσ μαγικόσ
Και να μη βλέπω εγώ παγώνια και ποτάμια
Ούτε από πάνω κάποιο ξάστερο ουρανό

Μια παράφορη δίψα ξυπνάει για ζωή
Ν’ αγαπήσω ξανά μ’ ό,τι πάει μαζί
Την υπόγεια φουρτούνα να δω και στο φωσ
Να ξεσπάει να γίνεται κύμα κι αφρόσ
Κάποιου άλλου να γίνω ξανά ο δικόσ
Ο σπασμένοσ καθρέφτησ να γίνει σωστόσ
Κι ο ψεύτικοσ κόσμοσ αληθινόσ

Στην έρημο που απλώνεται μπροστά μου
Ίσωσ κι εσύ κάπου εκεί να περπατάσ
Και να μου γνέφεισ με ξεκάθαρα σινιάλα
Σε προσπερνάω και το δρόμο σου τραβάσ

Μια παράφορη δίψα ξυπνάει για ζωή
Ν’ αγαπήσω ξανά μ’ ό,τι πάει μαζί
Την υπόγεια φουρτούνα να δω και στο φωσ
Να ξεσπάει να γίνεται κύμα κι αφρόσ
Κάποιου άλλου να γίνω ξανά ο δικόσ
Ο σπασμένοσ καθρέφτησ να γίνει σωστόσ
Κι ο ψεύτικοσ κόσμοσ αληθινόσ

Στην έρημο βουλιάζει κι η ζωή μου
Έτσι ανεπαίσθητα σχεδόν κανονικά
Γιατί μου ξέφυγε το λάθοσ και δεν είδα
Να λιγοστεύουν όλα πια σιγά σιγά

Μια παράφορη δίψα ξυπνάει για ζωή
Ν’ αγαπήσω ξανά μ’ ό,τι πάει μαζί
Την υπόγεια φουρτούνα να δω και στο φωσ
Να ξεσπάει να γίνεται κύμα κι αφρόσ
Κάποιου άλλου να γίνω ξανά ο δικόσ
Ο σπασμένοσ καθρέφτησ να γίνει σωστόσ
Κι ο ψεύτικοσ κόσμοσ αληθινόσ

Μια παράφορη δίψα ξυπνάει για ζωή
Ν’ αγαπήσω ξανά μ’ ό,τι πάει μαζί
Την υπόγεια φουρτούνα να δω και στο φωσ
Να ξεσπάει να γίνεται κύμα κι αφρόσ
Κάποιου άλλου να γίνω ξανά ο δικόσ
Ο σπασμένοσ καθρέφτησ να γίνει σωστόσ
Κι ο ψεύτικοσ κόσμοσ αληθινόσ