Ta Paidia Tou Peiraia

Aπ' το παράθυρό μου στέλνω
Ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά
Που φτάνουν στο λιμάνι
Ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά

Πώσ ήθελα να είχα ένα και δύο
Και τρία και τέσσερα παιδιά
Που σαν θα μεγαλώσουν όλα
Θα γίνουν λεβέντεσ για χάρη του πειραιά

Όσο κι αν ψάξω δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
Τρελή να με 'χει κάνει όσο τον πειραιά
Που όταν βραδιάζει τραγούδια μ' αραδιάζει
Και τισ πενιέσ του αλλάζει γεμίζει από παιδιά

Aπό την πόρτα μου σαν βγω
Δεν υπάρχει κανείσ που να μην τον αγαπώ
Και σαν το βράδυ κοιμηθώ ξέρω πωσ
Ξέρω πωσ πωσ θα τον ονειρευτώ

Πετράδια βάζω στο λαιμό και μια χά
Και μια χά και μια χάντρα φυλακτό
Γιατί τα βράδια καρτερώ στο λιμάνι σαν βγω
Κάποιον άγνωστο να βρω

Όσο κι αν ψάξω δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
Τρελή να με 'χει κάνει όσο τον πειραιά
Που όταν βραδιάζει τραγούδια μ' αραδιάζει
Και τισ πενιέσ του αλλάζει γεμίζει από παιδιά