Τα βάσανά μου
Τα βάσανά μου
Πληγώνουν την καρδιά μου
Και μου μαραίνουν τη ζωή
Δεν μου ‘μεινε πνοή
Σαν συλλογιούμαι
Τα βράδια δεν κοιμούμαι
Γιατί με ζώσανε οι καημοί
Καθ' ώρα και στιγμή
Τι έχω φταίξει
Και ποιόσ να με προσέξει
Στο κάτω κάτω τησ γραφήσ
Μανούλα μου θα δεισ
Ότι δεν φταίω
Και μέρα νύχτα κλαίω
Στα σίδερα τησ φυλακήσ
Και θα με λυπηθείσ
Πέρασαν χρόνια
Άσπρα μαλλιά σα χιόνια
Με γέρασε η φυλακή
Μανούλα μου γιατί
Μεσ στο κελί μου
Θα λειώσει το κορμί μου
Ώσπου να βρω τη λευτεριά
Μανούλα μου γλυκιά