Μάρκος ο πολυτεχνίτης [1936]

Όλεσ τισ τέχνεσ που 'κανα ακούστε που τισ λέω
Τισ γράφω και σαν θυμηθώ μου ‘ρχεται για να κλαίγω
Όλεσ τισ τέχνεσ που ‘κανεσ μα μια δεν έχεισ κάνει
Εμένα που μ' αγάπησεσ δε μου ‘βαλεσ στεφάνι

Μεσ στο κλωστήριο μ' είχανε κι έκανα πακετάκια
Οι μάγκεσ κούκλεσ φέρνανε σε μένα κοριτσάκια
Οι μάγκεσ κούκλεσ φέρνανε σε σένα κοριτσάκια
Και μένα δε λογάριαζεσ που έπινα φαρμάκια

Δεν μ' άρεσε αυτή η δουλειά ζήλευα κάποια άλλη
Και ψυχογιόσ εγένηκα για σε σ' ένα χοντρομπακάλη
Και ψυχογιόσ εγένηκεσ σ' ένα χοντρομπακάλη
Γιατί είχε κόρη έμορφη κι η προίκα τησ μεγάλη

Τρεισ μέρεσ έκατσα εκεί τι ήθελα για να στρίψω
Εφημερίδεσ να πουλώ στουσ δρόμουσ να γυρίζω
Εφημερίδεσ κι αν πουλάσ στουσ δρόμουσ κι αν γυρίζεισ
Την είχεσ τη μπακάλαινα κι εμένα φοβερίζεισ

Το βράδυ το καδέλι μου το τσάκωνα στα χέρια
Μόνο που δεν κουβάλησα τ' αγιού γιωργού ξεφτέρια
Λούστροσ κι αν εγίνηκεσ αλήτησ κι αλανιάρησ
Πρέπει να το συλλογιστείσ εμένα δεν τουμπάρεισ