Ένα λαχείο ζήταγα [1940]
Ένα λαχείο ζήταγα σε μένανε να πέσει
Η τύχη μ' όμωσ μου 'δωσε εσένα για πεσκέσι
Ένα λαχείο ζήταγα σε μένανε να πέσει
Λαχείο ήτανε αυτό ή βάσανο και πόνοσ
Καλύτερα ν' απόμενα φτωχόσ και πάντα μόνοσ
Λαχείο ήτανε αυτό ή βάσανο και πόνοσ
Η γλώσσα σου κι η γκρίνια σου το ταίρι τησ δεν έχει
Ούτε και πέτρινη καρδιά μπορεί σ' αυτέσ ν' αντέχει
Η γλώσσα σου κι η γκρίνια σου το ταίρι τησ δεν έχει
Καθημερνώσ την προίκα σου τι πασ και μου φωνάζεισ
Σου κάνω τα χατίρια σου και πάλι μου γρινιάζεισ
Καθημερνώσ την προίκα σου τι πασ και μου φωνάζεισ