Νανούρισμα

Τι να σου πω παιδάκι μου τι να σου τραγουδήσω
Δε βρίσκω λόγια η καψερή για να σε νανουρίσω

Σιγήστε τανκσ και πύραυλοι σ’ ανατολή και δύση
Κοιμάται το παιδάκι μου και τρέμω μην ξυπνήσει

Ύπνε που παίρνεισ τα μωρά πάρε και το δικό μου
Μα μην το πασ στισ γειτονιέσ του πόνου και του τρόμου

Τραβήξου νέφοσ να χαρείσ απ’ το προσκέφαλό του
Να γίνει ανθόσ η ανάσα του γαλάζιο τ’ όνειρό του

Παρακαλώ σε ύπνε μου κλείσ’ του τ’ αθώα μάτια
Μην τα πλανέψει η ψεύτικη του άδικου η πραμάτεια

Κι έτσι όπωσ είναι κι άπραγο δει τ’ άσχημο για ωραίο
Το καντηλάκι για ηλιοφώσ τ’ άσημο για σπουδαίο

Κοιμήσου νιόβγαλτο πουλί ήλιε μου και φεγγάρι
Τα ρούχα σου παράγγειλα στον κρόνο και στον άρη

Ύπνε μου πάρ’ το κι άμα βρεισ περβόλια και μπαξέδεσ
Μ’ αληθινά στεφάνωσ’ το ρόδα και μενεξέδεσ

Μη μου το πασ στισ λαγκαδιέσ που πρασινίζαν δάση
Και δει καμένα τα δεντρά και τ’ όνειρο χαλάσει

Κοιμήσου γλυκολάλητη γαλιάντρα συ ακριβή μασ
Στο χαρωπό σπιτάκι μασ μεσ στο χρυσό κλουβί μασ

Κοιμάται το παιδάκι μου και τρέμω σαν ξυπνήσει
Μη δει τον κόσμο άσχημο και μου κακοκαρδίσει

Κοιμήσου που να σε χαρώ ν’ αντριέψεισ να τρανέψεισ
Για να ξυπνήσεισ δυνατό τον κόσμο να μερέψεισ

Τι να σου πω παιδάκι μου τι να σου τραγουδήσω
Δε βρίσκω λόγια η καψερή για να σε νανουρίσω