Βασανισμένη Κυριακή

Οι νύχτεσ που δεν έζησεσ
Φιγούρεσ σε χαρτόνι
Ζαρώσανε παγώσανε
Και θάφτηκαν στο χιόνι
Κι η μοναξιά τησ κυριακήσ
Σε βασανίζει ακόμη
Καημόσ που δε μοιράστηκε
Για πάντα σε πληγώνει

Θλιμμένοι ναύτεσ στη σειρά
Σαν του τσαρούχη ζωγραφιά
Να περιμένουνε μπροστά στα καφενεία
Για μια τυχαία συντροφιά
Που θα τουσ πάρει μακριά
Απ' την παλιά ξεθωριασμένη πολιτεία

Βασανισμένη κυριακή
Κι εσύ να ψάχνεισ στη σιωπή
Μιαν άλλη ευκαιρία
Να σε τρομάζει η βροχή
Να σου παγώνει την ψυχή
Σαν να ‘ναι αμαρτία

Σελίδεσ που δεν έγραψεσ
Ολόκληρη η ζωή σου
Φοβήθηκεσ προδόθηκεσ
Κι έμεινεσ στη σιωπή σου
Τα λόγια που δεν άκουσεσ
Κλείστηκαν στην ψυχή σου
Ριζώσανε ανθίσανε
Και πέθαναν μαζί σου