Ώρες μακρινές

Ώρεσ μακρινέσ
Πόρτεσ μου κλειστέσ
Το χειμών' ανθίζουν οι μυγδαλιέσ
Νύχτεσ μου λευκέσ
Άγριεσ αγκαλιέσ
Ομορφιέσ του κόσμου σπαραχτικέσ

Φύγατε σαν μπόρεσ
Ανθισμένεσ ώρεσ
Άσπροι καβαλάρηδεσ του καιρού
Μέσα στο μεθύσι
Τ' όνειρο είχε σβήσει
Στο ξερό το τάσι του καλοκαιριού

Έμοιαζεσ μ' απρίλη φανταχτερό
Σου 'φερνα στη χούφτα να πιεισ νερό
Τώρα που διψώ που θα βρω να πιω
Μνήμη απατημένη σε καρτερώ

Μα ο καιρόσ προστάζει
Η μέρα να βραδιάζει
Και αγάπη να 'ναι μόνο η ζωή
Πόρτεσ τώρ' ανοίγω
Σασ καλώ για λίγο
Και βρίσκω ξανά την παλιά πηγή

Maria Dimitriadi