Σ' έχω τόσο ονειρευτεί

Σ’ έχω τόσο ονειρευτεί που δεν ξέρω πια
Αν είσαι αληθινή ή μέσα στ’ όνειρο ζεισ μονάχα
Εσύ στο δρόμο μου μυστικόσ ορίζοντασ
Ήλιοσ στα μάτια μου τα μάτια μου κλείνοντασ

Όνειρο γίνομαι κι εγώ

Γίνεται η θάλασσα βροχή
Ποτάμι η βροχή ξανά
Που πλημμυρίζοντασ τη γη
Μασ παρασέρνει μακριά
Κι όλη η ζωή μασ θα χαθεί
Σαν κύμα στον ωκεανό
Σαν μια βάρκα από χαρτί
Σαν πολιτεία στο βυθό

Σ’ έχω τόσο ερωτευτεί που θεέ μου πια ξέχασα
Αν σε γνώρισα ποτέ ή στο μυαλό μου σ’ έπλασα
Πρόσωπα αδιάκοπα μπροστά μου περνούν
Μα μεσ στη σκέψη μου οι εικόνεσ σου γυρνούν

Όνειρο γίνομαι κι εγώ

Γίνεται η θάλασσα βροχή
Ποτάμι η βροχή ξανά
Που πλημμυρίζοντασ τη γη
Μασ παρασέρνει μακριά
Κι όλη η ζωή μασ θα χαθεί
Σαν κύμα στον ωκεανό
Σαν μια βάρκα από χαρτί
Σαν πολιτεία στο βυθό