Άγριο φως

Αυτή η πόλη είναι ένα ζωο αδέσποτο
Που αδιάφορο κοιμάται στο πεζοδρόμιο
Σ'ένα ασπρόμαυρο όνειρο
Μέσα σε τεύχη καλοκαιρινά
Μέσα σε ετοιμοθάνατα απογεύματα πρόχειρα γεύματα

Όλα είναι ένα άγριο άγριο άγριο φωσ
Κι ο δρόμοσ σιδερένιοσ ποταμόσ
Μα εγώ περπατάω σαν τυφλόσ
Είναι ένα άγριο άγριο άγριο φωσ
Κι ο δρόμοσ σιδερένιοσ ποταμόσ
Πρέπει εδώ να σταθείσ ζωντανόσ

Ο κόσμοσ που αιωρείται στο κενό
Ο κόσμοσ που συνωστίζεται στην έξοδο ψάχνοντασ διέξοδο
Έπειτα πάλι αρρωσταίνει και θρηνεί
Σιγά σιγά μασ κλείνει μέσα του σαν πληγή σαν μια παλιά πληγή

Κάτω απ'το άγριο άγριο άγριο φωσ
Ο δρόμοσ σιδερένιοσ ποταμόσ
Στη στροφή δε θα βγεισ ζωντανόσ
Σ'αυτή την πόλη αντί για ουρανό
Πάνω απ'τισ στέγεσ και τα φώτα από χρώμιο
Βλέπω ένα ασπρόμαυρο όνειρο