Δε φανταζόμουνα

Τα δυο σου χείλη τ' αγαπημένα
Ήταν για μένα αγιοπότηρο
Που έπινα αγάπη σαν και ατμό
Θεέ μου μπορώ και μιλώ για χωρισμό

Δεν φανταζόμουνα πωσ θα γινόμουνα
Το τσιγάρο που πετάσ
Ρούχο που δεν το φοράσ
Τώρα φεύγεισ και γελάσ
Και μια ζωή χαλάσ
Τώρα φεύγεισ και γελάσ
Και μια ζωή χαλάσ

Τα δυο σου χείλη τα αγαπημένα
Ήταν για μένα πικροπότηρο
Γεμάτο με φαρμάκι να το πιω
Μα θα το πιω για να δεισ
Πόσο σ' αγαπώ