Η φλαμουριά
Στη βρύση τη βουνίσια
Σιμά είν' η φλαμουριά
Στον ίσκιο τησ καθόμουν
Να ονειρευτώ συχνά
Εχάραζα στη φλούδα
Ονόματα ιερά
Και πάντα εκεί γυρνούσα
Σε λύπη ή σε χαρά
Μια μέρα ταξιδεύω
Σε μέρη μακρινά
Περνώ να χαιρετήσω
Στερνά τη φλαμουριά
Βουϊζαν τα κλαδιά τησ
Σαν να μου κράζαν
Ω κοντά μου πάντα μείνε
Θα βρεισ γαλήνη εδώ
Μακριά τώρα στα ξένα
Δεν έχω την χαρά
Που ένοιωθα εκεί πάνω
Κοντά στη φλαμουριά
Στο νου μου πάντα μένει
Το ολόχαρο χωριό
Στ' αυτιά μου ακούω πάντα
Θα βρεισ γαλήνη εδώ