Δεν με νοιάζει

Μια ζωή θυσίαζα την αγάπη στη λογική
Μια ζωή αυτοί που σαν φίλοι συστήνονταν
Μου έλεγαν τι είναι σωστό
Κι έτσι εγώ δεν έμαθα τι είναι κακό

Για εμπειρίεσ στισ αμαρτίεσ τώρα ψάχνω
Κι ασ καώ

Δε με νοιάζει αν σε δουν
Το πρωί που θα φύγεισ σαν κλέφτησ
Και μη γίνεσαι ψεύτησ
Το ξέρουν πωσ μένεισ αλλού

Δε με νοιάζει αν μασ δουν
Γιατί σ' όσουσ χρωστώ έχω δώσει
Κι όσοι μ' έχουν πληγώσει
Με συνείδηση ήσυχη ζουν

Μια ζωή εξαίρεση στουσ κανόνεσ δεν είχα βρει
Μα η ζωή που τώρα μπροστά μου ανοίγεται
Δε θά 'ναι η ίδια ζωή επειδή
Αισθάνομαι πιο δυνατή

Και με θυσίεσ στισ εμπειρίεσ θέλω τώρα
Να χαθώ

Δε με νοιάζει αν σε δουν
Το πρωί που θα φύγεισ σαν κλέφτησ
Και μη γίνεσαι ψεύτησ
Το ξέρουν πωσ μένεισ αλλού

Δε με νοιάζει αν μασ δουν
Γιατί σ' όσουσ χρωστώ έχω δώσει
Κι όσοι μ' έχουν πληγώσει
Με συνείδηση ήσυχη ζουν

Δε με νοιάζει αν σε δουν
Το πρωί που θα φύγεισ σαν κλέφτησ
Και μη γίνεσαι ψεύτησ
Το ξέρουν πωσ μένεισ αλλού

Δε με νοιάζει που κοιτούν
Για να δουν αν στο σπίτι είμαι μόνη
Η ζωή δε σηκώνει
Περισσότερουσ συμβιβασμούσ

Δε με νοιάζει που ρωτούν
Για να μάθουνε το παρελθόν σου
Για χατήρι δικό σου
Πολεμάω κι αυτοί απορούν

Δε με νοιάζει που μιλούν
Και προβλέπουν για μασ δυστυχίεσ
Ατυχείσ συγκυρίεσ
Που θα γίνουν αρχή του κακού

Μια ζωή