Dziewczyna z Małego Miasta [Prolog]
Prolog: Dziewczyna z Małego Miasta
[Zwrotka 1]
Było piękne lato, 3 lipiec 02'
Poznajcie bohaterkę co przyszła wtedy na świat
Wtedy jeszcze czasy gdy rodziców chciała znać
Ale trochę się zmieniło przez te kilkanaście lat
Ojciec był w AA ale pije po dziś dzień
Matka była w domu rzadko w głowie ma tylko jej cień
W głowie ma wciąż jak ojciec pierwszy raz podniósł rękę
Wtedy pierwszy raz powiedziała sobie "nie chcę żyć więcej"
To było jak miała zaledwie 12 lat
To była też pierwsza noc w jej życiu gdzie nie mogła spać
Potem to zdarzyło się jeszcze nie jеden raz
Ale trzymała się dzielniе, chciała przeżyć ten zły czas
Nie dostała nic bliskości, nie dostała nic miłości
Nie mogła nikomu ufać i gdzie wyrzucić swej złości
Chciała być dobra dla ludzi więc nosiła w sobie ból
Chociaż nie była aktorką odgrywała setki ról
[Refren]
Dziewczyna z małego miasta co problemów ma tak wiele
Która chciała być szczęśliwa, chciała spełniać swoje cele
Która chciała trochę ciepła, która chciała być kochana
Szukała wciąż zrozumienia a została z wszystkim sama
[Zwrotka 2]
Słodka nastolatka która chciała kogoś kochać
Chciała mieć komu zaufać i przestać płakać po nocach
Która chciała mieć swe miejsce i chciała znaleźć swój dom
Sama siebie nie kochała wtedy pojawił się on
Mówił że bez niego nie będzie mogła nic mieć
A on cieszył się z niej tylko kiedy uprawiał z nią seks
Straciła przyjaciół żeby móc z nim dzielić życie
Dla niego kolejna suka, i w dupie miał jej psychikę
Połamał jej serce i potem wrzucił do błota
Ona nie umie go chronić choć jest ze szczerego złota
Wciąż się poświęcała, chciała jeszcze wierzyć w dobro
Chciała żyć inaczej - myślała że jej nie wolno
Nie umiała kochać, skąd miała mieć tę naukę
Myślała że to normalne że on trzymał ją pod kluczem
Straciła nadzieję na to że ma jeszcze szansę
A wszystko co miała było dla niej nic nie warte
[Refren]
Dziewczyna z małego miasta co problemów ma tak wiele
Która chciała być szczęśliwa, chciała spełniać swoje cele
Która chciała trochę ciepła, która chciała być kochana
Szukała wciąż zrozumienia a została z wszystkim sama
[Zwrotka 3]
Nie nauczył nikt jej kochać, nie nauczył żyć
Całe życie boi się być osobą którą chce być
Całe życie czuję się jakby była nic nie warta
Jakby każdy kogo spotka próbował jej coś zabrać
Nie potrafi ufać, chce tylko ciągłej zabawy
Boi się że ktoś ją skrzywdzi, na życie brak jej odwagi
Miłość zamienia na bliskość a przyjaźń na kilka chwil
Nie chciała być jak jej matka a zaczyna taka być
Kiedy było źle to zamykała to się w pokoju
Zamykała się też w sobie, szukając tylko spokoju
Nie chciała z nikim rozmawiać ale uwielbiała śpiewać
Kochała żyć marzeniami w której dla niej cała scena
To jej ratowało życie, pozwalało się jej zmieniać
Aż w końcu nadszedł ten dzień gdy poznała przyjaciela
I on w końcu ją zrozumiał, pozwolił w siebie uwierzyć
Wiedziała musi coś zmienić i z życiem się w końcu zmierzyć
[Refren]
Dziewczyna z małego miasta co problemów ma tak wiele
Która chciała być szczęśliwa, chciała spełniać swoje cele
Która chciała trochę ciepła, która chciała być kochana
Szukała wciąż zrozumienia a została z wszystkim sama