Wróci wiosna baronowo

Mówisz że cię miłość mierzi zmierź mnie sobie wołam zmierź
Spójrz powiadasz to są piersi kogóż natchnie taka pierś
A ja twierdzę baronowo wkrótce minie zima zła
Z wiosną zaczną się na nowo nasze słodkie trulla la
Znowu będę twój don Diego znowu księżyc znowu bzy
Jak u Pawła Geraldiego sitwa zmysłów ja i ty

I nie powie stary baron więcej do mnie „paszoł won"
Nie wypchnie na bruk z gitarą bowiem w grobie leży on
Czarna kryje go pidżama biedak gonił resztką sił
I jak stał w salonie zamarzł bo otwarty lufcik był
Zły baronie dobrze tak ci chciałeś naszą miłość zgnieść
Nasze słodkie koci łapci że tak powiem naszą płeć

Na złość tobie wiosną amor co sekrety różne zna
Ukołysze nas tak samo w tym najsłodszym trulla la
Aktualnie jeszcze zima jakże nie lubimy zim
Nasze zmysły w karbach trzyma i rozkwitnąć nie da im
Ba przez całą Europę „zimno" krzyczy dziad i wnuk
I zawieszam się jak sopel pod okapem twoich nóg

Lecz się nie martw baronowo już przemija zima zła
Rozpoczniemy znów na nowo nasze słodkie trulla la
Trulla trulla trulla trulla trulla trulla trulla la
Rozpoczniemy ach na nowo nasze słodkie trulla la

Dziś widziałem to nie farsa dość już mamy takich fars
Jak jamniczek twój zamarzał „siusiu" krzyczał, łkał i marzł
Więc go wziąłem na rączyny otuliłem w ciepły puch
O jamniczku mój jedyny wycierpiałeś się za dwóch
Na pierś moją marmurową chodź jamniczku gdy ci źle
A ty właśnie baronowo swym jamniczkiem zowiesz mnie

Czemu dni wesołe nie są czemu z oka płynie łza
Cierpliwości baronesso jeszcze miesiąc jeszcze dwa
A powrócą nasze święta jak najprędzej pragnąłbym
Szał zmysłowy się rozpęta
Huknie harfa rym cym cym
I pochłonie przepych kanap purpurowe serca dwa
W górę uszy ukochana
Trulla trulla trulla la