Przestrzeń

Dużo nie wiem, wiele nie umiem
Idę przed siebie, uczę się w sumie
Nie rozumiem i popełniam błędy
Upadam, wstaje, błądzę
Którędy iść mam?
Znowu zakręty i list mam
Piszę go dzisiaj do ciebie
Uwierz naprawdę nie, nie wiem, jak go wysłać
Do tego często myślę, często zdarza się
Zwątpić, źle postąpić, zabłądzić we mgle
Wtedy to pytam siebie sam
Kim jesteś?
Wtedy to pytam siebie sam
Gdzie jesteś?
Zdarza się często, budzę się w nocy
Budzę się, nie mogę spać
Zdarza się często, lęk mnie ogarnia
Strach, zaczynam się bać
Po co tu jestem, czy to jest kpina
Dokąd zmierza ten świat dziś
Po co są noce i te dni
Gdzie jesteś ty?

Wysyłam strumień głosu w przestrzeń
To okrzyk, abyś odpowiedział mi
Zamykam oczy, lecę w przestrzeń
Czasami przejdę przez zamknięte drzwi
Wysyłam strumień głosu w przestrzeń
To okrzyk, abyś odpowiedział mi
Zamykam oczy, lecę w przestrzeń
Czasami przejdę przez zamknięte drzwi

Płakałem dużo śmiałem się częściej
Siedzę, myślę, pytań mam więcej
Poznałem szczęście, poznałem smutek
Często dopada mnie myśl, że chce uciec
Pytanie czy wrócę tu
Z sobą się kłócę znów
Pragnę się wyrwać z tego koszmaru, złego snu
I dzisiaj wiem że, że aby być lepszym
To muszę wyrzucić to całe zło, które jest we mnie
Nie jestem ze szkła, a krwi i kości
Gonię jak wszyscy, taki to pościg
Gonię jak wszyscy, zdarza się poślizg
Ostrości brak
Dzisiaj wiem, że każda łza kiedyś namaluje uśmiech
Prędzej czy później, wiem bywa różnie
Zrozumiesz to zanim uśniesz
Wszystko dzieje się po coś
Nic nie dzieje się bez przyczyny
Kręci się ziemia i kręci się ona, a na niej my
Aktorzyny marne

Wysyłam strumień głosu w przestrzeń
To okrzyk, abyś odpowiedział mi
Zamykam oczy, lecę w przestrzeń
Czasami przejdę przez zamknięte drzwi
Wysyłam strumień głosu w przestrzeń
To okrzyk, abyś odpowiedział mi
Zamykam oczy, lecę w przestrzeń
Czasami przejdę przez zamknięte drzwi