Beugelbekkie, pestbril

De een heeft dit, de ander dat, zo is het leven
Je moet niet zeuren, want daar schiet je niks mee op
Dat zegt m'n moeder. Ze zegt: "Kind, da's een gegeven"
Maar in de spiegel zie ik toch m'n eigen kop

refrain:
Ik heb een beugelbekkie voor m'n eigen bestwil
Da's goed voor later, oh, daar twijfel ik niet aan
En op m'n neus - die ook niet mooi is - staat die pestbril
Dus ga ik steeds opnieuw weer voor de spiegel staan
Dan denk ik: maakt het nou wat uit hoe ik eruit zie
Dan denk ik: Ja, natuurlijk, en dan denk ik nee
Want zonder bril weet ik heel goed, dat ik geen fluit zie
En rare tanden krijg, da's geen goed idee. Oh nee

Soms zegt m'n vader: "Laat die spiegel toch, ga spelen"
Dan denk ik: makk'lijk praten, jij wordt niet gepest
Want kijk: die rotjongens, die roepen alsmaar: "Schele"
'k Heb slechte ogen, maar m'n oren, die zijn best

refrain

Die bril is nodig, maar ik kan 'm zo goed missen
Net als die beugel, ook al weet ik dat die moet
't Is reuze 'leuk' als ze je nadoen met dat slissen
Dat je begrijpt, dat ik vaak denk: Ik word niet goed

refrain