Yalanlar Şehri
Yalanlar aklımda gelenler kalmadı dünyada
Yalanlar şehrinde bu ruhum ölmüş aslında
Fazla umutlanma hayallerini çalarlar
Umutlarım yerle birken iç sesim de yalanlar beni
Bugün de gelmedi gemi bugün de sönmedi içim
Bugün de ölememekti tek sorunun benledir
Ben kimim söyle şimdi ben neyleyim
Otur biraz düşleyim 20 sene bi hiçleyim
Bu ruhum ölmüş kirlenir yanaklarımdan düşmeyin
Rüzgar oldu küllerim 20 senedir gülmedim
Ellerimde kan siyahı gözlerimde kan çanağı
İçler yine ben bulaşır ruhum benle çatıştı
Umutlarım yaralıyken topraklara karıştı
Sen söyle abi hangi toprakları avuçladın
İçimde sen vardın şimdi kaldın yarım yarım
Kalır mıyım barış mıyım savaş mıyım karışmayın
Dalaşmayın barışlanın kol kolayken barış kalır
İçlerinde kalır nefret kendinizle savaşmayım
Yalanlar aklımda gelenler kalmadı dünyada
Yalanlar şehrinde bu ruhum ölmüş aslında
Al bu canımı tanrım yaşama istediğim yok artık
Ellerim tütün kokardı saçlarına karşı
Üstü kapalı laflarınla kalbe kapalı öldüm ben
Ruhumu çekip çıkardım cehenneme lazım yakıt
Ya da hayatım bir kağıt
Her gelen de imzasını dudaklarıma taşır
Paramparça olan içim sen taşımaz bıktı
Sen diye açan çiçekler güneş görmez artık
Her yanım bataklık her yanımda ölüm var
Kalbim savaşıyorken bedene düşer zayihat
Dumanım ciğerime gözüme kan huzurum yanına gelip uzar
Kanını parayla satın alan kapalı kutuda huzur ara
Ben kimim diye sormadım ya bundan böyle
Küs yaşarım göz yaşarır ben taşarım tek başarım
Ziyan kalır gelme kadın cehenneme adım adım
Yürüyorum yalın ayak ben ölmek bana hafif kalır
Yalanlar aklımda gelenler kalmadı dünyada
Yalanlar şehrinde bu ruhum ölmüş aslında