Ώρες μου χρωματιστές

Είσαι ο κρυφόσ καημόσ
Αφέντησ κι οδηγόσ
Καβαλάρη οργή
Μια χαμένη κιβωτόσ
Που πέταξε στο φωσ
Μέσα έχω κλειστεί

Ώρεσ μου χρωματιστέσ
Σφιγμένεσ οι γροθιέσ
Του ανέμου γίνομαι η ορμή
Και σαρώνω τισ σκιέσ
Που μείνανε απ' το χθεσ
Σπασμένα λάβαρα στη γη

Είσαι πέρα απ' τη χαρά
Μια απάτητη αμμουδιά
Σε χρυσό νησί
Μακρινή στροφεγγιά
Μαγεύεισ τη νυχτιά
Πάνω από τη γη

Κι η αγάπη σου ξεσπά
Χιλιάδεσ μυστικά
Που δεν έχεισ πει
Τραγουδάνε δυο πουλιά
Που μείναν μοναχά
Σ' ανοιχτό κλουβί