Ardışık

Dur durak bilmez bu aklım
Sonunda kendini bile yıpratsa
Göz göre göre yorulur
Bu beden bir gün yok olup çoğalsa

Günler geceye bulaşır
İçinde bir huzme ışık bulursa
Ben kendimden geçerim
Aslında bir avuç hayat kalmasa

İşte bu günler zor, her şey güzelken
Bu dar nefesler nefessizlikler
İşte bu hayat zor bizler tuhafken
Bu dar görüşler gitmem gerekler

Salınıp salınıp geliriz
Usulca buluruz kendimizi
Bilenip bilenip eririz
Yine de biliriz yerimizi

Günler geceye bulaşır
İçinde bir huzme ışık bulursa
Ben kendimden geçerim
Aslında bir avuç hayat kalmasa

İşte o günler zor sizler hiç yokken
Sohbetsizlikler bu boş görüşler
İşte o hayat zor çoğunluktayken
Bu dar görüşler olmam gerekler

Salınıp salınıp geliriz
Usulca buluruz yerimizi
Kırılıp dağılıp eririz
Yine de buluruz kendimizi

Dur durak bilmez şu gönlüm
Sonunda kendini bile yoksaysa
Göz görür kulak işitir
Bu beden bir gün yok olup son bulsa bile