Voskopoula

Μια βοσκοπούλα αγάπησα
Μια ζηλεμένη κόρη
Μα την αγάπησα πολύ
Ήμουν αλάλητο πουλί
Δέκα χρονών αγόρι

Μια μέρα που καθόμαστε
Στα χόρτα τ’ ανθισμένα
Μαριώ, της λέγω, σ’ αγαπώ
Μα ντρέπομαι να σου τω
Τρελαίνομαι για σένα
Από τη μέση με άρπαξε
Με φίλησε στο στόμα
Και μού’ πε μ’ αναστεναγμό
Για της αγάπης τον καημό
Είσαι μικρός ακόμα