Στην άκρη του χειμώνα

Γέρο που βήχεισ στην άκρη του χειμώνα
Σκέβρωσεσ απ' την ορμή του πόνου
Πάρε το κορίτσι μου αν θεσ και χόρεψε μαζί του

Το ξέρω καμιά θάλασσα δε σε περιμένει
Το βλέπω γυναίκα που δεν άγγιξεσ το σάβανό σου υφαίνει

Κοίτα με κι εγώ ο πιο γέροσ από σένα
Σέρνοντασ στο ίδιο κατώφλι του θανάτου
Πάρε τη χαμένη μου νιότη και δώσ’ μου την αλήθεια

Το ξέρω σωριάστηκαν τα όνειρα στου ύπνου το χαντάκι
Το βλέπω ανέραστη η ζωή μασ πώσ να την ερεθίσεισ