Xaramata

Βλέπω την ευλογία στα τετράμπαρα
Μη τα παρατήσεις δεν είναι όμορφα στα τάρταρα
Μη σκαλώνεις με τα όνειρα μου τα παράλογα
Παράνομα τα θέλω μας κινούμαστε ανάλογα
Τροφές, της φύσης θαυματουργές
Να βρισκόμασταν χαράματα ψηλά στις κορυφές
Αυτές οι αφορμές με ξυπνάνε μα χαλιέμαι
Που ναι ετσι οι καταστάσεις γύρω μου κι ολα μου φταίνε
Θα ρθω ξανά , θα με δεις μέσα στη γύρα
Βήματα αργά, δε βιαζόμαστε τη νύχτα
Παρορμητικά εκφράζομαι και πολλές φορές το μόνο που με νοιάζει να φανεί είναι η αλήθεια
Μας έχουν φάει τα ξενύχτια
Η όραση θολώνει όσο σε τρώει η συνήθεια
Θα σε ξυπνήσω μία Κυριακή πρωί
Και άσε ένα χαρτί στη μανα σου ότι φύγαμε μαζί
Μακάρι να χα βρει το πετράδι του χρόνου
Θα ψάχνα στα σύμπαντα το φωτεινό εγώ μου
Θα ψάχνα να βρω ένα σύμπαν με δικαιώματα
Που όσοι στίγματιστηκαν στη γη θα ζουν σα χρώματα

Στρίβω χαράματα να διώξω το stress σου
Απ το μυαλό μου να μη φύγεις ποτε σου
Στρίβεις χαράματα και καίμε το χθες
Θα ρθω να σε ψάξω και στις άλλες ζωές μου

Μπαίνει ο χειμώνας σηκώνομαι απ το κρεβάτι
Μου λένε όλοι Μάργο αντε σκάσε κάνα κομμάτι
Όσο κυλάει το μελάνι μεσ' τις φλεβες μας
Περνάνε απο μπροστά μου οι στιγμές που σ είχα άχτι
Κι αυτο το κατι που εχεις μόνο εσυ
Γυρνάει το μάτι γυρνάμε γύρω απο τη γη
Μιλάνε κάποιοι μιλάνε κάποιοι τόσο πολύ
Στη πόλη αυτή είναι όλοι τόσο κομπλεξικοί
Αριστεροί χρωματιστοί γίνονται θέμα
Κι όπου υπάρχει μπάτσος πάντα κάπου στάζει αίμα
Είναι ξεφτίλα άτομα της ηλικίας μας να βλέπουνε τη βία να πηγαίνουν με το ψέμα
Είμαστε όλοι μαζί σ αυτή τη φέρμα
Το φίδι τρώει αλάδωτα μετά αλλάζει δέρμα
Βρες το στόχο σου και κεντραρε στο τέρμα
Είπε θα τα ξαναπούμε και πέταξε το κέρμα
Ξέρουνε κάποιοι πως να διώχνουνε το στρες
Εμένα η πένα μου χαρίζει ηδονές
Δούλευα το μυαλό μου όλη τη μερα χθες
Για να ξυπνήσεις σήμερα να πεις αυτά που θες