Seni Diledim

[Verse 1: Miralay]
Uykulardan uçtum delice! sen bir gel de yaramı çöz
Söz verirdi her gecede rol yapan yalancı göz
Kaybedince kendimi ve sende gördüm gerçeği
Neden ki ? bende kaybettim.. sen gidince her şeyi

Zor gelir, bir sor? senin beton erirdi gözlerinle
Ol yanımda kollarımda kor tutardım ellerimle
Gitme dur! Bak bu zul! çok olur ve çok uzun
Bir yanımsa yas tutar diğer yanımda hep buzul

Kaçmak lazım çok çok uzaklara çok kez denedim yapamadım! Ağlama..
Korkmam yakarım inan bu şehri de feryat ederim bir gözyaşına
Kalbin kör zindan olsa da fark etmez! Terk ettim her şeyi sensiz..
Sen yoksun coşsun dalgalar üstüme düşsün.. razıyım..

Döndün bana baktın nefesimi çektim kalbime aktın! Durmadan attın
Gel yada git demem asla bana gel ama dur.. çok muhtacım sana..
Vursan susmaz uslanmaz.. sen sor yine beni hissiz yıllara
Yada kor yüreğim bir deli rüzgara kapılmaz artık.. küstüm yıldızlara..

[Verse 2: Hayki]
Bugün sokaklar çok sessiz, gene gecemde kabus kol gezdi
Bu bedende zaten çok bezmiş, inan açtım beatimi son sesti
Ben yazmak istedim ağladım hep sen gitmek istedin kalmadın
Bir korkudur ki gene damladı içimde ve tükendim artık kalmadım dön
Çok perişanım duydun mu bak İstanbul bile halime güldü
Dön geri nolur sen yoksun diye ben yine bak herkese küstüm
Al senin olsun kalbim bile yeter ki sadece hasretim ölsün
Tek senin oldum tut ellerimi bırakma buda bir ömür boyu sürsün
Keşke hislerimi anlatabilsem sana hasretimi bir gösterebilsem
Keşke çığlıklarım varsa da sana acılarımı bir duyabilsen
Keşke gözlerimi verebilsem sana nereye baksam da nereye dalsam da
Ne desem az zaten sadece seni gördüğümü bir görebilsen…

[Nakarat: Hayki]
Yüklenirken omuzlarıma özlemin beni zorlar
Rabbime açtım avuçlarımı seni diledim belki yollar
Bedenim buz gibi çok soğuk, içimde kor var
Sen gidince de yaşıyorum ama sanki zorla…