Το χατίρι

Ψυχέσ μαραγκιασμένεσ σαν σφουγγάρια
Ρουφάνε λίγον ήλιο απ' το κρασί
Κι αζήτητεσ σ' απόμερα πατάρια
Διψάνε για μια στάλα θαλασσί

Στουσ τοίχουσ τησ ταβέρνασ τα καράβια
Που χάραξε ένα χέρι απλοϊκό
Γιατί να καταντήσουμε ρημάδια
Δε μάθαμε ποτέ το μυστικό

Τα δάχτυλα να σφίγγουν το ποτήρι
Παινέματα και λόγια λιγοστά
Χριστέ μου κάνε απόψε ένα χατίρι
Κι οι τελευταίοι να ‘ρθουν πιο μπροστά