Γύριζαν τα τρένα

Γύριζαν τα τρένα
Κι έφερναν κι εσένα
Μέσ' από τησ νύχτασ την ντροπή
Ήταν καλοκαίρι
Κι έσφιγγα στο χέρι
Πέντε τριαντάφυλλα σιωπή
Κι έβλεπα τα τρένα
Που ‘φερναν κι εσένα
Μέσ' από τησ νύχτασ την ντροπή

Βγήκαμε στουσ δρόμουσ
Σ' έπιανα απ' τουσ ώμουσ
Κι έκλαιγα που ήσουν ζωντανόσ
Κι ύστερ' από χρόνια
Άνθιζαν τα κλώνια
Και λαμποκοπούσε ο ουρανόσ
Τρέχαμε στουσ δρόμουσ
Σ' έπιαν' απ' τουσ ώμουσ
Κι έκλαιγα που ήσουν ζωντανόσ