Φθινόπωρο

Όταν του φθινοπώρου η πόρτα ανοίξει
Όταν θ' αποδημούνε τα πουλιά
Θα φτάνει ένα αεράκι ν' αποδείξει
Τι είναι μια αγκαλιά

Θα ‘ναι σεπτέμβρησ μήνασ μπορεί κι οκτώβρησ
Θα ‘σαι στην πόλη εσύ κι εγώ στο νησί
Και όποιοσ θυμάται πιο πολύ θα το βρεισ
Όταν θα παίρνεισ το γράμμα μου το θαλασσί

Δεν υπάρχουν σύνορα μου λεσ
Τα καράβια κάνουν κύκλο στισ καρδιέσ
Τα δελφίνια όμωσ θα μου πουν
Όποιοσ μένει πίσω δεν τον αγαπούν

Καθώσ κοιτώ να παίζεισ με το κύμα
Να μου φοράσ κοχύλια στα μαλλιά
Νιώθω πωσ δεν αργεί το πρώτο βήμα
Που σε πάει μακριά σ' άλλη αγκαλιά

Αύγουστοσ μήνασ θα λέει η φωτογραφία
Μα ο δεκέμβρησ θα ‘ναι στην ψυχή
Και μένα που με λένε απλώσ μαρία
Θα φτιάχνω μια ιστορία από την αρχή

Δεν υπάρχουν σύνορα μην πεισ

Το δελφίνι το ‘πε στισ ακτέσ
Κράτα την καρδιά σου από τουσ πειρατέσ
Το ‘πε και στο κύμα χάθηκε
Όποιοσ μένει πίσω πάει ξεχάστηκε

Δεν υπάρχουν σύνορα μου λεσ
Τα καράβια κάνουν κύκλο στισ καρδιέσ
Τα δελφίνια όμωσ θα μου πουν
Όποιοσ μένει πίσω δεν τον αγαπούν