Yanacağımız Kadar Yandık

Yok (yok) bu yolun sonu görünmüyor
Arasam da bir çıkış yolu yok (yok, yok)
Ölümlü dünya, insan, neden hep kalır bir başına?

Yok (yok) bu yolun sonu görünmüyor
Arasam da bir çıkış yolu yok (yok, yok)
Ölümlü dünya, insan, neden hep kalır bir başına?

Geçmişin acıları, dolardı gözlerime
İnancım kalmadı hiç bunların düzenine
Bıktım yalan sözünden dostun sahte yüzünden
Bildim hep kendimi kaçmadım ki özümden

Buralarda kalamam ki artık
Yanacağımız kadar yandık
Felek nerde bilinmez kaldık ayrı gayrı
Düşmek oldu farz bana her yanımda ağrı

Yok (yok) bu yolun sonu görünmüyor
Arasam da bir çıkış yolu yok (yok, yok)
Ölümlü dünya, insan, neden hep kalır bir başına?

Yok (yok) bu yolun sonu görünmüyor
Arasam da bir çıkış yolu yok (yok, yok)
Ölümlü dünya, insan, neden hep kalır bir başına?

Vakit geldi çattı, gitmek, gerekirmiş bazen
Bir günümüz geçse mutlu, yıllarımız matem
Sorma dostum boşuna bak gözlerimin yaşına
Hayat taktı çelmesini, düşlerime zaten

Dönüp bana bak onlar gibi değilim ah
Yeniden yaşamak için, ne kadar zamanım var?
Bense anlatmadım hiç, derdimiz yok sandılar
Yanıldık inanmakla, ahımızı aldılar

Yok (yok) bu yolun sonu görünmüyor
Arasam da bir çıkış yolu yok (yok, yok)
Ölümlü dünya, insan, neden hep kalır bir başına?

Yok (yok) bu yolun sonu görünmüyor
Arasam da bir çıkış yolu yok (yok, yok)
Ölümlü dünya, insan, neden hep kalır bir başına?

Yok