Πότε θα με μάθεις
ALEXANDROS PANTELIAS, GIORGOS PANTELIAS
Με λόγια να καίνε
Οι αλήθειεσ να κλαίνε
Να λεσ δε σε νοιάζει
Ο δρόμοσ που βγάζει
Με λόγια να καίνε
Ψυχέσ φορτωμένεσ
Να λεσ δεν πειράζει
Που πια δε με ψάχνεισ
Πότε θα με μάθεισ
Πότε θα με μάθεισ
Όταν πια θα χάνομαι σε ψεύτικο ουρανό
Τότε θα με μάθεισ
Τότε θα με μάθεισ
Όταν τη μορφή σου θα ξεχνώ
Τα λόγια είναι δρόμοι
Γεμάτα συγγνώμη
Κι οι μέρεσ κομμάτια
Στησ νύχτασ τα μάτια
Πότε θα με μάθεισ
Πότε θα με μάθεισ
Όταν πια θα χάνομαι σε ψεύτικο ουρανό
Τότε θα με μάθεισ
Τότε θα με μάθεισ
Όταν τη μορφή σου θα ξεχνώ
Όταν τη μορφή σου θα ξεχνώ