Τι κρίμα
MIMIS PLESSAS, KOSTAS KON/NOS KINDYNIS
Το μονοπάτι πήραμε
Μια αυγή το καλοκαίρι
Και σου 'χα δώσει μια καρδιά
Και μου ‘χεσ δώσει μια καρδιά
Κι ο κόσμοσ ήταν όνειρο
Πιασμένοι χέρι χέρι
Μα χάθηκε ο ήλιοσ μεσ στα σύννεφα
Και λάσπωσ' η βροχή το μονοπάτι
Τα χέρια μασ μουσκέψαν και λυθήκανε
Κι απόμεινε στη λάσπη η αγάπη
Μα χάθηκε η χαρά μασ και συννέφιασε
Και πήραμε τουσ δρόμουσ χωρισμένοι
Τι κρίμα να προλάβουνε τα σύννεφα
Τι κρίμα που η αγάπη μασ πεθαίνει