Makria Mou Na Figis
PANOS GAVALAS, TASOS ANASTASIOS KOULOURIS
Την καρδιά μου πλήγωσες, μ' έκανες και πόνεσα
εσύ δε μ' αγαπάς, ούτε με πονάς.
Άπονα μου φέρνεσαι, σκέφτεσαι παράλογα,
Όπου θες να πας, εσύ δε μ' αγαπάς.
Μακριά μου να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις,
δεν θέλω ξανά να σε δώ.
Μονάχος να μείνω, να κλαίω, να πίνω
κι ας γίνω ρεμάλι σωστό.
Πίστεψα στα λόγια σου που πολλά μου έλεγες,
Εσύ δε μ' αγαπάς, ούτε με πονάς.
Φύγε και για μένανε μην ενδιαφέρεσαι,
όπου θες να πας, αφού δε με πονάς.
Μακριά μου να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις,
δεν θέλω ξανά να σε δώ.
Μονάχος να μείνω, να μείνω, να μείνω,
κι ας γίνω ρεμάλι σωστό.