Quark

Ένα πρωί που η ανατολή ούτε η δύση είχε οριστεί
Και ο βορράσ κάπου στο νότο είχε χαθεί
Πριν το μέγα μπαμ να ακουστεί
Πριν μέσα στο χρόνο ν' ακυρωθεί
Μια φωνή ένασ κλόουν μια ψυχή φωνάζει ακροβατεί
Ένα πρωί που η ανατολή στα σύνορά τησ είχε κρυφτεί
Στη μάχη θεών ανθρώπων άσσοσ είχε βγει
Τουσ βλέπω να παίζουν με την πυξίδα
Του χρονοφόβου μασ φορούν αλυσίδα
Μα ένασ κλόουν χοροπηδά
Σαν πίθηκοσ κάνει ακροβατικά
Κάποιο πρωί που ανατολή
Σωστά στη θέση τησ είχε βγει
Και το σύμπαν σε μια αρμονία είχε μπει
Τετραδιάστατα τα βλέπει πάλι
Το μπερδεμένο του κλόουν το κεφάλι
Με θεούσ κι ανθρώπουσ δεν επικοινωνεί
Σε τεντωμένο σχοινί στουσ αιθέρεσ περπατεί
Και βωμολοχεί
Quark είναι σαν παν quark ξαναγυρνάν
Τα κορίτσια ευτυχώσ μου λεν' πωσ μ' αγαπάν