Δραπετσώνα [Live From Theatro Likavittou,Greece / 2001]
Μ' αίμα χτισμένο κάθε πέτρα και καημόσ
Κάθε καρφί του πίκρα και λυγμόσ
Μα όταν γυρίζαμε το βράδυ απ' τη δουλειά
Εγώ και εκείνη όνειρα φιλιά
Το 'δερνε αγέρασ κι η βροχή
Μα ήταν λιμάνι κι αγκαλιά και γλυκιά απαντοχή
Αχ το σπιτάκι μασ κι αυτό είχε ψυχή.
Πάρ' το στεφάνι μασ πάρ' το γεράνι μασ
Στη δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
Εμείσ θα ζήσουμε κι ασ είμαστε φτωχοί
Ένα κρεβάτι και μια κούνια στη γωνιά
Στην τρύπια στέγη του άστρα και πουλιά
Κάθε του πόρτα ιδρώτασ κι αναστεναγμόσ
Κάθε παράθυρό του κι ουρανόσ
Κι' όταν ερχόταν η βραδιά
Μεσ στο στενό σοκάκι ξεφαντώναν τα παιδιά
Αχ το σπιτάκι μασ κι αυτό είχε καρδιά
Πάρ' το στεφάνι μασ πάρ' το γεράνι μασ
Στη δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
Εμείσ θα ζήσουμε κι ασ είμαστε φτωχοί