Της γης μια λεπτομέρεια

Στένεψαν τα μαντέματα στου φλιτζανιού τον πάτο
Μείνανε οι σκέψεισ σου αδειανέσ δεν πάνε παρακάτω
Δε σου μμεινε παράθυρο κρεβάτι να χωρέσεισ
Και μεσ την υψικάμινο πετάσ χαμένεσ σκέψεισ

Τησ γησ μια λεπτομέρεια του σύμπαντοσ μια τρίχα
Κι εγώ τον κόσμο νόμιζα στα πόδια μου πωσ είχα
Πρέπει να ψάχνεισ τα πολλά μα να χωράσ στα λίγα
Να μναι η στεριά στα μακρινά στα κοντινά η πυξίδα

Κάθισε πιεσ ένα κρασί ασ τη σιωπή να ηχήσει
Να πει για αυτά που δεν μπορεί το σώμα να αποκτήσει
Βγάλε απ’ τη στάχτη σου φωτιά δωσ μου και μένα λίγη
Να ζεσταθούν τα σωθικά να πάρουν την ευθύνη

Τησ γησ μια λεπτομέρεια του σύμπαντοσ μια τρίχα
Κι εγώ τον κόσμο νόμιζα στα πόδια μου πωσ είχα
Πρέπει να ψάχνεισ τα πολλά μα να χωράσ στα λίγα
Να μναι η στεριά στα μακρινά στα κοντινά η πυξίδα